நீ பேசாத

எங்கள் பள்ளிக்கூடத்தில் இரண்டு ஆசிரியர்கள் இருந்தார்கள். ஜென்மப் பகை. இரண்டு பேருமே ட்யூஷன் எடுப்பார்கள். இவரிடம் டியூஷனுக்கு போகிற மாணவர்களை அவர் மொத்துவார். அவரிடம் ட்யூஷன் படிக்கிறவர்கள் இவரிடம் மாட்டுவார்கள். ரகளையாக இருக்கும். தெரியாத்தனமாகக் கூட ஒரு வாத்தியாரின் பெயரை இன்னொரு வாத்தியாரிடம் சொல்ல மாட்டோம். அதெல்லாம் தனிக்கதை. எதற்குச் சொல்கிறேன் என்றால் ரத்தக் களறியாகிக் கிடைக்கும் பூமியில் எந்தப் பக்கமும் சிக்கிக் கொள்ளக் கூடாதாம். நிறைய அறிவுரைகள். சர்ச்சைகளில் சிக்கிக் கொள்ளாமல் இருக்கச் சொல்கிறார்கள். அக்கறையில்தான் சொல்கிறார்கள். ஆனால் அது எப்படி சாத்தியம்?  இங்கு எந்த மனிதனுக்குத்தான் அரசியல் விருப்பு வெறுப்புகள் இல்லை? எந்த மனிதனுக்குத்தான் அரசியல் பற்றிய கருத்துக்கள் இல்லை. யாராவது வசைபாடுவார்கள் என்பதற்காக 'வெளிய பேசாத' என்பது எவ்வளவு அபத்தம்?

பொதுவெளியில் கருத்துச் சொல்லும் போது  'அவரைப் பற்றிச் சொன்னால் இவர்களுக்குப் பிடிக்காது' 'இதைப் பற்றிப் பேசினால் அவர்கள் கடுப்பாவார்கள்' என்று நினைத்து நம் வட்டத்தைச் சுருக்கிக் கொண்டால் எதை பற்றியுமே பேச முடியாது. 'நாமுண்டு நம் வேலையுண்டு' என்று குண்டுச் சட்டிக்குள்ளாக குதிரையோட்ட வேண்டியதுதான். யாரிடமும் வசை வாங்காமல் இருக்க வேண்டுமானால் 'மழையை மழையைப் போலவே பெய்தது' என்று ஜல்லியடிக்கலாம். 'எங்கள் வீட்டில் நேற்று தட்டைக்கொட்டை சாம்பார்' என்று நீட்டி முழக்கலாம். மற்றபடி அரசியல் சார்பான எந்தக் கருத்தையும் சொல்ல முடியாது. இங்குதான் ஒவ்வொரு தலைவரையும் ஒரு சட்டகத்திற்குள் மாட்டி வைத்திருக்கிறார்களே. எல்லாவற்றையும் முரட்டுத்தனமாக ஆதரிக்கும் ஒரு கூட்டம் இருக்கும். 

எனக்கு எந்தச் சித்தாந்தம் மீதும் வலுக்கட்டாயமான பிடிப்பு இல்லை. எந்தத் தலைவர் மீதும் அசைக்க முடியாத அபிமானமுமில்லை. ஒரு தலைவரை இறுகப்பற்றிக்  கொண்டால் அவர் என்ன செய்தாலும், பேசினாலும் முட்டுக் கொடுக்க வேண்டும். 'ஆமாம் சாமி' என்று ஒத்தூத வேண்டும். அதே போல ஒரு சித்தாந்தத்தைப் பின்பற்றினால் அதை முழுமையாகப் பின்பற்ற வேண்டும். அது சாத்தியமா? தம்மையொரு இடதுசாரி என்று அறிவித்துவிட்டு முதலாளியாக தொழில் நடத்துகிறவர்கள் எத்தனையோ பேர் இருக்கிறார்கள். தலித்தியம் பேசியபடியே தலித் மக்களிடம் மீட்டர் வட்டிக்கு பணம் கொடுத்து வயிறு வளர்க்கிறவர்கள் இருக்கிறார்கள். காந்தியவாதி வேடம் போடும் ரவுடிகள் இல்லையா?

யாரைச் சொல்லியும் குற்றமில்லை. ஒரு சித்தாந்தத்தைப் பின்பற்றி அதையொட்டி இம்மிபிசகாமல் வாழ்கிற சூழல் இங்கு இல்லை. உலகம் வெகுவாக மாறிவிட்டது. தொண்ணூறுகளுக்குப் பிறகாக உலகமயமாதலும், தாராளமயமாதலும் ஏகப்பட்ட மாறுதல்களைக் கொண்டு வந்து சேர்ந்திருக்கின்றன. ஒற்றைச் சித்தாந்தம் மட்டுமே சாத்தியமில்லை. ஒவ்வோர் சித்தாந்தத்தையும் நாம் நம்முடைய வாழ்க்கைச் சூழலுக்கு ஏற்பத்தான் புரிந்து கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. இங்கு நிலவுகிற அரசியல், சமூகக் காரணிகளோடு சேர்த்து உள்வாங்க வேண்டியிருக்கிறது. அதற்காக உரையாடுவதற்கான அவசியமும் இருக்கிறது. 

இனியெல்லாம் ஒன்றைப் பற்றி தீர்ப்பு எல்லாம் எழுத வேண்டியதில்லை. உரையாடுவதற்கான சாத்தியங்கள் இருக்கின்றன என்று சொன்னால் கூட போதும். 'நீ பெரியாரை முழுசா படி' என்பார்கள். காந்தியை விமர்சித்தால் 'நீ காந்தியை முழுசா புரிஞ்சுக்கல' என்பார்கள். அப்படிச் சொல்கிறவர்களில் ஒரு சதவீதம் ஆட்கள் கூட தாம் நம்புகிற தலைவரையும் சித்தாந்தத்தையும் முழுமையாகப் படித்திருக்க மாட்டார்கள் என்று உறுதியாகச் சொல்லலாம். ஆனால் அப்படிதான் மிரட்டுவார்கள். தமக்கு எல்லாம் தெரியும் என்றும் உனக்கு ஒன்றும் தெரியவில்லை என்றும் பதறுவார்கள்.

எனக்கு எல்லாமும் தெரியும் என்று எப்பொழுதும் சொல்லிக் கொள்வதில்லை. கற்றுக் கொண்டிருக்கிறேன். கற்றுக் கொள்ளும் போது பேசுகிறேன். அவ்வளவுதான். அம்பேத்கார், மார்க்ஸ், இந்துத்துவம் என்று யாரைப் பற்றியும்/ எதை பற்றியும் பேசத் தொடங்கினால் இதுதான் நடக்கும். முத்திரை குத்துவார்கள். தூற்றுவார்கள். புழுதியை வாரி இறைப்பார்கள். எல்லாவற்றையும் முரட்டுத்தனமாக ஆதரிக்க ஒரு கூட்டம் இருக்கிறது.  எல்லாவற்றையும் எதிர்க்கவும் ஒரு கூட்டம் இருக்கிறது. அவர்கள் ஆளாளுக்கு ஒரு அடி போடுவார்கள். அப்படியில்லையென்றால் 'உன்னை நம்பினேன்..நீயே இப்படி பேசலாமா' என்று எமோஷனலாக வீழ்த்தப் பார்ப்பார்கள். 

ஈழப் பிரச்சினை உச்சகட்டத்தை அடைந்த போது கருணாநிதி உண்ணாவிரதம் இருந்தார். அதை விமர்சித்து எழுதினேன். கனிமொழியும் திருமாவும் ராஜபக்ஷேவிடம் குழாவிய நிழற்படம் வெளியான போது வசைபாடினேன். காங்கிரஸ் கட்சியை இகழ்ந்தேன். ஆனால் சட்டமன்றத் தேர்தலில் திமுக- காங்கிரஸ் கூட்டணிக்காகத்தான் பிரச்சாரம் செய்தேன். நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் மோடியை ஆதரித்து எழுதினேன். இன்றைக்கு மோடிக்கு, பாஜவுக்கு எதிரான மனநிலையில் செயல்படுகிறேன். பிரபாகரன் மீதும் விமர்சனமிருக்கிறது. காந்தியின் மீதும் விமர்சனமிருக்கிறது. ஆனால் இவர்களை எப்படி முழுமையாக மறுக்க முடியும்? ஒவ்வோர் ஆளுமையும் தங்களவில் இச்சமூகத்துக்கு பங்களித்திருக்கிறார்கள். தாங்கள் சரி என்று நினைத்தத்தைச் செய்திருக்கிறார்கள்.

எது சரி? எது தவறு?

அவர்களது காலக்கட்டம், சமூக, அரசியல் சூழல் என எல்லாவற்றையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். எல்லாவற்றையும் உரையாடுவதன் வழியாகவே அடுத்த தலைமுறைக்கு செய்திகளை எடுத்துச் செல்ல முடியும்.

புரிதல்களையும் நிலைப்பாடுகளையும் வெளிப்படையாக அறிவித்துவிடுவதில் எனக்கு எந்தத் தயக்கமும் இல்லை. மறைமுகமான சில திட்டங்களை மனதில் வைத்துக் கொண்டு ஒருவரை ஆதரித்தும் இன்னொருவரை எதிர்த்தும் பேசும் போதுதான் பிரச்சினை வரும். அப்படியெல்லாம் எதுவுமில்லை. நேர்மையாகவும் உண்மையாகவும் இருக்கிறேன். 'இவன் நேர்மையாக இருக்கிறான்' என்று எல்லோரும் நம்ப வேண்டிய அவசியமில்லை. நம்புகிறவர்கள் நம்பட்டும். நம்பாதவர்களிடம் நிரூபித்துக் கொண்டிருக்க வேண்டியதில்லை. இதுதான் எல்லாக் காலத்திலும் என் நிலைப்பாடாகவும் இருக்கும்.

'நீங்க பதறாதீங்க' என்கிறார்கள். இவர்களாக முடிவு செய்து கொள்கிறார்கள். 'நான் பதறவே இல்லை. நிதானமாக இருக்கிறேன்' என்று சொன்னால் மட்டும் நம்பவா போகிறார்கள்? தொடர்ந்து வாசித்துக் கொண்டிருப்போம். அதைப்  பேசிக் கொண்டுமிருப்போம்.

மற்றபடி, நிசப்தம் அறக்கட்டளை வேறு. என்னுடைய அரசியல் நிலைப்பாடு வேறு. உதவிகள் செய்ய வேண்டும் என்கிற சூழலில் மனிதாபிமானம் என்கிற ஒற்றை அளவுகோல் மட்டும்தான். அதைத் தவிர எதுவுமில்லை. அறக்கட்டளை என்பது கடந்த மூன்றாண்டுகளாகத்தான் செயல்படுகிறது. அதற்கு முன்பிருந்தே அரசியல் கருத்துக்களை எழுதியிருக்கிறேன். எதையும் அழிக்கவில்லை. தளத்தில் அப்படியே வெளிப்படையாக இருக்கின்றன. அரசியல் சமூகக் கருத்துக்கள் என்பவை நான் பார்ப்பதிலும், புரிந்து கொள்வதிலும், வாசிப்பதிலும் இருந்து உருவாகி வெளிப்படுபவை. புரிதல் விசாலாமாகும் போது கருத்துக்கள் மாறக் கூடும். Change is the only constant thing.

அறக்கட்டளையின் செயல்பாடுகளை பொறுத்தவரையிலும் 'இவன் சரிதான்' என்கிற புரிதலுடையவர்களிடம் மட்டுமே இணைந்து செயல்பட விரும்புகிறேன். 'இவனை நம்பலாம்' என்கிற எண்ணம் இருக்கிறவர்களுடன் மட்டுமே பயணிக்க விரும்புகிறேன். அப்படியான புரிதல் இல்லாதவர்கள் இன்னும் கொஞ்சம் கவனித்துப் பார்க்கட்டும். புரிதல் ஏற்பட்டால் இணைந்து கொள்ளலாம். இல்லையெனில் நாம் விலகிக் கொள்ளலாம். எல்லோருக்கும் நேர்மையானவனாக இருக்க முடியும். ஆனால் எல்லோருடைய கருத்துக்களோடும் ஒத்துப் போவது சாத்தியமில்லை.

அதே சமயம் உரையாடலைப் பொறுத்தவரைக்கும் யார் வேண்டுமானாலும் கல்லெறியட்டும். கற்கள்தான் பண்படுத்தும். நம்மை அடுத்த தேடலை நோக்கி நகரவும் செய்யும். 

நன்றி.