ரஜினிகாந்த்

பாட்ஷா படவிழாவில் ரஜினி பேசிய பிறகு எங்கள் ஊரிலிருந்து தலைவர் வீட்டுக்கு வேன்களில் சென்றார்கள். அப்பொழுது பள்ளியில் படித்துக் கொண்டிருந்தேன். வெள்ளியங்கிரி என்ற நண்பன் தானும் நாயக்கன்காட்டிலிருந்து செல்லும் வண்டியில் செல்வதாகச் சொன்னான். எங்கள் வீட்டில் விடமாட்டார்கள். அவன் கையில் ஒரு புத்தகம் இருந்தது. ரசீது புத்தகம். அப்பாவுக்குத் தெரியாமல் ஐம்பது ரூபாயைக் கொடுத்து ரசீது வாங்கி வைத்துக் கொண்டேன். ரசிகர் மன்றத்தினர் ஊர் முழுவதும் வசூல் செய்து கொடி கட்டிக் கிளம்பினார்கள். ஏகப்பட்ட வண்டிகள் கிளம்பின. ரஜினி பாடல்கள் பின்னணியில் ஒலிக்க அவர்கள் சிதறுகாய் அடித்த போது உடல் சிலிர்த்து அடங்கியது.

சென்னை சென்ற வெள்ளியங்கிரி திரும்பி வந்து தங்களை போயஸ்கார்டன் பகுதிக்குள்ளேயே விடவில்லை என்றான். ‘எப்படியும் தலைவருக்கு செய்தி போயிருக்கும்’ என்றான். இருபது வருடங்களுக்கு மேலாகிவிட்டது. அப்பொழுது ரஜினிக்கு இவ்வளவு சொட்டை இருந்ததாக நினைவில் இல்லை. தலையில் கொஞ்சம் முடி இருந்தது. இப்பொழுது எனக்கு இருப்பது போல. வெள்ளியங்கிரியைப் பார்த்து பல வருடங்களாகிவிட்டது. அவனது அப்பாவைப் பார்த்தேன். ‘அவனுக்கு கல்யாணம் ஆகி புள்ள இருக்குது’ என்றார். ‘வயசுக்கு வர்ற வயசுல’ என்றார். அந்தப் பயணக்குழுவில் பொடியன் வெள்ளியங்கிரி. அதில் வயது முதிர்ந்த ஒருங்கிணைப்பாளரை நினைத்துப் பார்க்கிறேன். அப்பொழுதே அவருக்கு ஐம்பது வயது இருக்கும். இந்நேரம் பேரனுக்குத் திருமணம் செய்து வைத்திருக்கக் கூடும்.

கடைசியில் தலைவர் அறிவித்துவிட்டார். காலத்தின் கட்டாயத்துக்கு செவி மடுத்திருக்கிறார். ஆண்டவனின் கட்டளையை ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறார்.

ரஜினிக்கு வயதாகிவிட்டது என்பது பிரச்சினையில்லை. எம்.ஜி.ஆர் அதிமுகவை 1972ல் தொடங்கிய போது அவருக்கு ஐம்பத்தைந்து வயது. எம்.ஜி.ஆரின் அரசியல் அனுபவத்துடன் ரஜினியை ஒப்பிட முடியாது. எம்.ஜி.ஆர் காங்கிரஸில் இருந்திருக்கிறார். திமுகவில் இருந்திருக்கிறார். உட்கட்சி பிரச்சினைகள் நெருக்கிய போது அதைச் சமாளித்திருக்கிறார். எம்.ஜி.ஆரை விட்டுவிடலாம். ஆனால் வயதுடனும், அரசியல் அனுபவத்துடனும் என்.டி.ஆருடன் ரஜினியை ஒப்பிட முடியும். திரு. ராமாராவ் தெலுகு தேசம் கட்சியை 1982ல் தொடங்கிய போது அவர் அறுபது வயதைத் தொட்டிருந்தார். ஆந்திரப்பிரதேசம் உருவானதிலிருந்தே மாநிலத்தை ஆண்டு கொண்டிருந்த காங்கிரஸ் கட்சியிடமிருந்து மீட்டெடுப்பதாகச் சொல்லிக் கட்சியைத் தொடங்கி குறுகிய காலத்தில் நாற்காலியைக் கைப்பற்றினார். ரஜினிக்கு அறுபத்தெட்டு வயதாகிறது. கடந்த நாற்பதாண்டு காலமாக ஆண்டு கொண்டிருக்கும் திராவிட அரசியலிலிருந்து தமிழகத்தை விடுவிக்கப் போவதாக நம்புகிறார். 

வயதிலும் அரசியல் அனுபவத்திலும்தான் ரஜினியை ஓரளவுக்கு என்.டி.ஆருடன் ஒப்பிட முடியுமே தவிர தேர்தல் அரசியலில் ஏகப்பட்ட சமாச்சாரங்கள் இருக்கின்றன. மக்களிடம் தமக்கு உருவாகியிருக்கும் நம்பகத்தன்மை மிக முக்கியமானது. ‘வந்தாலும் வருவேன்’ என்று இருபது முப்பது வருடங்களாகச் சொல்லிக் கொண்டேயிருந்து மிக இயல்பாகவே மக்களிடம் நம்பகத்தன்மையை இழக்கத் தொடங்கியதில் ஆரம்பித்து இன்றைய சூழலில் தேர்தலில் விளையாடுகிற பணம் வரைக்கும் எவ்வளவோ எதிர்நிலைகள் ரஜினிக்கு எதிராக இருக்கின்றன. எண்பதுகளில் இருந்த அரசியல், ஊடகச் சூழல் இப்பொழுது இல்லை. தொண்ணூறுகளில் ரஜினியை ஊடகங்கள் தெய்வமாகக் காடிய போது அப்படியே நம்புகிற ரசிகர்கள் லட்சக்கணக்கில் இருந்தார்கள். இன்றைக்கு ஊடகங்கள் ரஜினியை தெய்வமாகக் காட்டத் தயாராக இருக்கின்றன. ஆனால் மிக இயல்பாகக் கலாய்த்து ஒதுக்கிவிடுகிற தன்மையை மக்கள் அடைந்திருக்கிறார்கள். ஒவ்வொரு சாமானியனிடமும் ஒரு ஊடகம் இருக்கிறது. கொண்டலாம்பட்டியிலிருந்து ஒரு மீம்ஸை உருவாக்கி தமிழகம் முழுக்கவும் பரப்ப முடிகிற வல்லமை சாதாரணனுக்கு இருக்கிறது. மிக எளிதாக எவ்வளவு பெரிதாகக் கட்டமைக்கப்படும் ஊடக பிம்பத்தையும் சாதாரணமாக நிராகரித்துவிடுகிறார்கள்.

தொண்ணூறுகளில் தமக்கு இருந்த செல்வாக்கு இல்லை என்பது ரஜினிக்கும் தெரிந்திருக்கக் கூடும். 

அரசியல் ரீதியில் என்னதான் விமர்சனம் செய்தாலும் திமுகவுக்கும் அதிமுகவுக்குமான வாக்கு வங்கி மிக உறுதியானது. அதை உடைக்கத்தான் இதுவரை மேலேழுந்து வந்த ஒவ்வொரு மூன்றாவது சக்தியும் தொடர்ந்து முயன்றிருக்கின்றன. ஏற்கனவே இருக்கும் வலுவான திமுக, அதிமுகக் கட்டமைப்பை உடைத்து புதியதாக ஒரு கட்சியை ஒவ்வோரு வார்டுகளிலும் வளர்த்தெடுப்பது என்பதும் அவ்வளவு எளிதான காரியமில்லை. இதையெல்லாம் செய்து மூன்றாவது சக்தியாக உருவெடுத்துவிட முடியும் என பாக்யராஜ், டி.ராஜேந்தர், விஜயகாந்த் என்று நடிகர்கள் ஒரு பக்கம் முயன்று தோற்றுப் போக, மூப்பனார், ராமதாஸ், வைகோ என அரசியல்வாதிகளும் இன்னொரு பக்கம் தோற்றுக் கொண்டேயிருக்கிறார்கள்.

ஜெயலலிதாவும், கருணாநிதியும் களத்தில் இல்லாத போது சில்வண்டுகளுக்கெல்லாம் மூக்கு வியர்க்கும் போது காலங்காலமாக போக்குக் காட்டி வந்த ரஜினிக்கு அந்த எண்ணம் வருவதில் தவறில்லை. அதிமுகவையும் திமுகவையும் ரஜினி வென்றுவிடக் கூடாது என்று சொல்லவில்லை. அதற்கான சாத்தியங்கள் ரஜினியிடம் இல்லை என்றுதான் தோன்றுகிறது. அதீதமான மக்கள் செல்வாக்குடன் கட்சி தொடங்கி நான்கைந்து வருடங்களில் ஆட்சியைப் பிடிப்பது ஒரு வழிமுறை. ஆட்சியைப் பிடிக்கிற அளவுக்கான செல்வாக்கையும் நம்பகத்தன்மையையும் அவர் இழந்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன.‘நம்ம கட்சி’ என்ற உணர்வோடு ஒவ்வோர் ஊரிலும் தொண்டர்களை இணைத்து கட்சியைக் கட்டமைத்து ஆட்சியைப் பிடிப்பது இன்னொரு வழிமுறை. அதற்கான ஆற்றலும் பணமும் வயதும் ரஜினியிடம் இருக்கிறதா என்பதுதான் கேள்வி.

திமுக, அதிமுக தாண்டிய மூன்றாவதுசக்தி வலுப்பெற்றால் அதை உளப்பூர்வமாக ஆதரிக்கலாம். ரஜினி மட்டுமில்லை- காங்கிரஸோ, பிஜேபியோ கூட அப்படி வலுப்பெற்றால் சரிதான். ஆனால் நேர்மையாகக் களம் கண்டு வலுவடைய வேண்டும். மக்களின் நம்பகத்தன்மையைப் பெற்று ஆட்சிக்கு வரட்டும். அப்படியில்லாமல் சகுனி அரசியலைச் செய்து மறைமுகமாக ஆட்சியிலும் அதிகாரத்திலும் கை வைத்தால் அதை எல்லாவிதத்திலும் எதிர்க்க வேண்டிய அவசியம் இருக்கிறது. ரஜினி அத்தகையதொரு வலையில் சிக்கிக் கொள்ளாமல் இருக்க அந்த பாபா அவருக்கு அருள் புரியட்டும்.

தனிப்பட்ட முறையில் ரஜினி நல்ல மனிதர் என்பதிலும் மக்களுக்கு ஏதேனும் நல்லது செய்ய வேண்டும் என்கிற எண்ணம் உடையவர் என்பதிலும் சந்தேகம் எதுவுமில்லை. ஆனால் அடிப்படையில் அவர் தைரியமற்றவர். எடுப்பார் கைப்பிள்ளையாகவே இருந்திருக்கிறார். அதுதான் அவரது அரசியல் நுழைவை எதிர்க்கச் செய்கிறது. காலங்காலமாக விரும்பிக் கொண்டிருந்த மனிதர் அடுத்தவர்களின் பகடைக்காயாகிவிடுவாரோ என்ற அங்கலாய்ப்பினால் எழும் எதிர்ப்பு.

ஒருவேளை ரஜினி மூன்றாவது சக்தியாக காலூன்றுவாரேயானால் அது கொள்கை சார்ந்த சக்தியாக இருக்க வேண்டும் என உளப்பூர்வமாக விரும்புகிறேன் . வெளிப்படையாகத் தனது நிலைப்பாட்டைச் சொல்லுகிறபடியாக அமைய வேண்டும். ரஜினியின் அரசியல் நுழைவு என்பது சுயமாகச் சிந்தித்து, கொள்கை சார்ந்து, நல்லவர்களை வேட்பாளராக நிறுத்துவதாக இருக்குமானால் அதனை வரவேற்க எந்தவிதமான மனத்தடையும் இல்லை.  அவரால் மூன்றாவது சக்தியாக தமிழக அரசியலில் ஒரு சலனத்தை உண்டாக்க முடியுமானால் அது தமிழகத் தேர்தல் களத்துக்கும் அரசியலுக்கும் நல்லதுதான். ஆனால் அதுவே சில மறைவான நோக்கங்களுடனும் பின்னணி சக்திகளுக்குக் காவடி தூக்கவும் இயங்குவாரெனில் பூனைக்குட்டி வெளியில் வர வெகு நாளாகிவிடாது. தமது மொத்த செல்வாக்கையும் இழந்து செல்லாக்காசாக அரசியலிலிருந்து வெளியேற வேண்டிய சூழல் உருவாகும். ரஜினியின் சாதாரண ரசிகனாக அதை எந்தக் காலத்திலும் விரும்ப மாட்டேன்.