புனிதக் காதல்

பேருந்து நிறுத்தத்திற்கும்

மதுக்கடைக்கும்

இடையில் ஓடிய

மூத்திர நதியில்

மிதந்து கொண்டிருந்தது

அன்றைய நிலவு

நுரைத்து

தளும்பிய நதியில்

எச்சில் மீன்களை

நான்

சிதறடித்தபோதுதான்

நாம்

முதலில் சந்தித்துக் கொண்டோம்.

இரண்டாவது வாரத்தின்

ஆறாம் நாளில்

நம்

முதல் முத்தத்தை

பரிமாறியபோது

பீடி மணக்கிறதென

சிரித்தாய்.

என்

காதல் புனிதமானது

என்ற போதெல்லாம்

உன்

பழைய காதல்களை

வரிசைப்படுத்தினாய்

நீ

என்னை காதலிப்பதாய்

நெகிழ்ந்த போதெல்லாம்

என்

காதலிகளின் பெயர்களை

உதிர்த்தேன்

சனிக்கிழமையின்

மாலைகளில்

வியர்வைக் கசகசப்பில்

நாம்

ஒதுங்கிய சாலையோரங்களில்

இன்று

பெரும் வீடுகளின்

ஜன்னல்திரைகள் அசைந்து

கொண்டிருக்கின்றன

நாள்

தள்ளிப்போவதாய்

நீ

அழுது நுழைந்த

மருத்துவமனையில்

இன்று

குழந்தைகளின் பள்ளி

நடக்கிறது.

சாந்தி தியேட்டரின்

முத்தக்காட்சிகள் உறைந்து கிடக்கும்

என் டைரியை

இப்பொழுது

வாசித்துக் கொண்டிருக்கிறாள்

இவள்

உதிர்ந்து கொண்டிருக்கும்

அந்தரங்கத்தின்

வெடிச்சிரிப்பில்

நடுங்கிக் கொண்டிருக்கிறேன்

நான்.

வரிகளுக்கிடையில்

சிரித்துக் கொண்டிருக்கும்

உன்னை

எரிக்கத் துவங்குகிறாள்

குழந்தையின்

வெட்டுப்பட்ட விரலென

இரத்தச் சகதியில்

துடித்துக் கொண்டிருக்கிறது

உனக்கும் எனக்குமான

உறவு

vaamanikandan@gmail.com