செவ்வாய்க்கிழமையின் மதுச்சாலை

வெயில் வடியத் துவங்கும்
செவ்வாய்க் கிழமையின் மாலையில்
வாகனங்கள் நெருக்கும் சாலையிலிருந்து
விலகி
சாராயக் கடைக்குள் நுழைகிறோம்.

வெறுமை படிந்து கிடக்கும்
கடை
ஆயாசத்தைத் தருகிறது.
துளி நிம்மதியையும்.

இரண்டு குடுவைகளில்
உனக்கும் எனக்குமான
மதுவை
ஊற்றுவதிலிருந்து தொடங்குகிறது
நம்
இருவருக்குமிடையேயான உறவு

இப்பொழுதுதான்
முதன்முதலாக
மதுவைச் சுவைப்பதாய்
நீ
சொன்னதற்கு பிறகாக
மதுவோடான எனது பரிச்சயத்தை
பட்டியலிடத் துவங்கினேன்.

மயானத்தில்
சிட்டுக்குருவியொன்றை
வறுத்து
சாராயத்துக்கு தொட்டுக்கொண்டதை
குறிப்பிட்டபோது
ஒளியேறிய உன் கண்கள்
குருவியின்
மிரண்ட கண்களில் தெறித்த
கருணையை நினைவூட்டியது.

இரண்டாம் முறை
மதுவை நிரப்பிவிட்டு
நம் காதல்களைப் பற்றி
பேசத் துவங்குகிறோம்.

முதல் காதலின் பரவசம்
பின் வந்த
காதல்களில் இல்லை.

இப்பொழுது
உறிஞ்சியதில் மிச்சமிருந்த
மதுவில்
நம்
பழைய காதலர்களின்
முகங்கள்
துடிக்கத் துவங்கின

போதை
நம்மை பிணைத்துக் கொண்டிருக்கிறது
குழறி விழும் சொற்கள்
நம் அன்பின் துண்டுகளை
சேகரித்துக் கொண்டிருக்கின்றன.

மூன்றாவது முறை
குடுவையை நிரப்ப அனுமதிக்காத
நீ
நள்ளிரவில்
உன்னை விடுதியில் விடுத்துச்
சென்றவனென நினைத்து
என்னை
முத்தமிட விரும்புகிறாய்

உதடுகளை ஈரப்படுத்தி
தயாராகிறேன்.

நெருங்கி வந்து
விசும்ப ஆரம்பித்தவள்
ஆக்ரோஷமாக
விலகிச் செல்கிறாய்
முத்தமிடாமல்.

இப்பொழுதும்-
இடியுடன் மழை பெய்யும்
நாட்களில்
முழுக்கை சட்டையணிந்து
மறைத்துக் கொள்கிறேன்.

எனது வலது கையில்
முளைக்கும்
இரு
சிறு முலைகளை.