தொலைக்கப்பட்ட குண்டுகள்

ஆலிலைகள் நிறைந்திருக்கும்

பள்ளிக்குள்

வெடித்திருக்க வேண்டிய குண்டு

ஒன்றை

வைத்த இடம் தெரியாமல்

தேடுகிறார்கள்.

9.17க்கு வெடிக்கும்

என்ற

தொலைபேசிக் குரலில்

உருவமெடுத்தவனின்

சொற்களிலிருந்து

தேட ஆரம்பித்தவர்கள்
முதலில்

குட்டிச் சூரியன்கள்

உள்ளிறங்கும்

வகுப்பறைகளை அலசினார்கள்

பின்னர்

நூற்றாண்டு பாசி படிந்த

தண்ணீர்த் தொட்டிக்குள்

நுழைந்தவர்கள்

குண்டுகளை விடுத்து

ஊறிக் கிடந்த கதைகளை

எடுத்து வந்தார்கள்.

துரை வாத்தியாரையும்

லாவண்யா டீச்சரையும்

இணைத்து வரையப்பட்ட
படங்களாலான

கழிவறையிலோ

புன்னகையோடு வெளியேற்றப்பட்ட

சிறுவர்களின் புத்தகப் பைகளிலோ

குண்டு கிடைக்கவில்லை.

தேடிச் சலித்தவர்கள்

ஓய்வெடுக்க விரும்புகிறார்கள்
வெளிச்சத்தின் செதில்கள்

உதிரத் துவங்கிய மாலையில்

தோல்வியை ஏற்றுக் கொள்ள விரும்பாமல்

கிடைத்த தகவல்

வெறும் வதந்தி என்று அறிவிக்கிறார்கள்.

சத்யன் நம்புகிறான்-
கிடைக்காத குண்டு

அசைவுறாத காலத்தின்

ஒரு கணத்தில்

வெடிக்கக் கூடியது என்றும்.

தான்

புரட்டிப் படுக்கும்

இந்தத் தலை

சிதறியிருக்க வேண்டியது-

கொஞ்சம் இடம் மாறியதில் தப்பித்துக் கொண்டது

என்றும்.