தேசியம்+சுதந்திரம்+பெரியார்+ஆண்மை.

தேசியம், சுதந்திரம், குப்பைமேடு என அடி பின்னி எடுக்கிறார்கள். பெரியாரை உள்ளே இழுத்துப் போட்டு ஒரு குத்துப் பாட்டு வேறு. ஆண்மகன்/பெண்மகள் என இன்னொருத்தர் "கும்தலக்கடி"யாக எழுதுகிறார். ஒரே விஷயம் பல பதிவுகளில் நாறடிக்கப்படுவது புதிதல்ல. ஆனால் பிச்சைக்காரன் பாத்திரம் போல எல்லோர் வீட்டு சோற்றையும் இப்பொழுதுதான் குழைத்து அடிக்கிறார்கள் என நினைக்கிறேன்.

இவர்கள் அடித்துக் கொள்வதைப் பார்த்தால், தேசியம், சுதந்திரம் எல்லாம் ஒரு குழு பேச வேண்டும். பெரியார், திராவிடம், பருத்திக் கொட்டை, புண்ணாக்கு குறித்து எல்லாம் பேச இன்னொரு குழு தயாராக இருக்கிறது. எம்.ஜி.ஆரின் அண்ணாயிசம், விஜயகாந்த்தின் காமராஜர், அண்ணா கலந்த புது'இசம்' போல பலவற்றையும் கலந்து எழுத இன்னொரு குழு தீட்டிக் கொண்டு நிற்கிறது.

சுதந்திரம்னா என்னய்யா? யார் வேண்டுமானாலும் எதைப் பற்றி வேண்டுமானாலும் பேசலாம், எழுதலாம், செயல்படலாம். அடுத்தவனை பாதிக்காத வகையில். எங்கே அனுமதிக்கிறீர்கள்? அடிமட்டத்தில் இருந்து வந்தவர் சுதந்திரத்தைக் கிழித்தால் தேசபற்று பீய்ச்சி அடிக்கிறது. தனிமனித தாக்குதல் வரை இழுத்துச் செல்கிறது. காலம் காலமாக நசுக்கி வைத்த இடத்திலேயே சூடு வைக்கிறீர்கள். சுருங்கி கிடக்கட்டும் ....மவனுக என்று.

அமெரிக்காவின் பிடியில்லாமல் செயல்பட முடிகிறதா நாம் அமைத்து வைத்திருக்கும் நடுவண் அரசால். அது காங்கிரஸ் ஆக இருக்கட்டும் அல்லது பா.ஜ.க வாக இருக்கட்டும். எதிர்க்கட்சியாக இருந்தால் ஒரு சப்தமும், ஆளும் கட்சியெனில் அமெரிக்காவுக்குக் குனிந்து போடும் கூழைக் கும்பிடும் பார்த்துப் பார்த்து பழகிவிட்டது.

அணு ஆயுத ஒப்பந்தத்தை பாராளுமன்றத்தில் விவாதிக்கலாம் என்றால் செய்வார்களா? அறிக்கை மட்டும்தானே சமர்ப்பிக்கப் படுகிறது? அடேயப்பா என்ன வீராவேசம்?.

ஈரானிலிருந்து வருவதாக இருந்த எண்ணெய்க் குழாய்த் திட்டம் என்ன ஆனது? அமெரிக்க எதிர்ப்பினால்தானே கிடப்பில் போட்டீர்கள்? இல்லை.. பாகிஸ்தான்காரன் வழி விட மாட்டான் என்று சொல்லி காமெடி பண்ணப் போகிறீர்களா?

அமெரிக்கக் கூட்டுப் படையின் பித்தலாட்டங்களையும், வன்முறை வெறியாட்டங்களையும், ஏவி விட்டு விளையாடும் சில்லரைத் தனங்களை வேடிக்கை மட்டும்தானே பார்க்கிறது நமது சுதந்திர அரசு? ஒரு கேள்வி கேட்க முடிகிறதா? 100 கோடி மக்கள் என்கிறோம். உலகில் ஆறு பேரில் ஒருவன் இந்தியன் என்கிறோம். மிகப்பெரிய ஜனநாயக நாடு நாம் என்கிறோம். இதுதான் நம் தைரியம். ராஜதந்திரம் எனச் சப்பைக் கட்டு கட்டுவீர்களோ?

அட விடுங்கய்யா!!! உலகச் சமாச்சாரம் எல்லாம் பெரிய மேட்டரு.
உள்நாட்டுக்கு வருவோம். பிரச்சினை என்றால் கோகோ கோலா அல்லது பெப்ஸியை மிரட்ட முடியுமா? 'கறுப்புப் பட்டியல்'லில் வைப்போம் என பூச்சாண்டியாவது காட்ட முடியுமா? கோலி சோடாவையும், வின்சென்ட் மார்க் குளிர்பானத்தையும் அடித்து மிரட்டிதானே அவனது கொடி பறக்கிறது இங்கே?
எந்த வெளிநாட்டு நிறுவனத்தையும் மிரட்ட கூடாது. அவன் மூட்டை கட்டிவிட்டால் அந்நியச் செலவாணி திவாலாகிவிடும். பார்த்துக் கொள்ளுங்கள் நம் "தன்னிறை"வை. அவன் சிறுநீர் அடைத்து விற்றால் கூட நம் நடிகன் கோடியை வாங்கிக் கொண்டு வாயில் ஊற்றிக் காட்டுவான்.
சுதந்திரம் என்றால் இன்னொன்றும் இருக்கிறது. "சுய சார்புத் தன்மை" அடுத்தவன் தயவு தேவை இல்லை என்ற தன்மை. சொல்ல முடியுமா ஒரு சராசரி இந்தியனால்? காலையில் பல் விளக்க ஆரம்பிப்பதிலிருந்து, படுக்கப் போகும் வரையிலும் எல்லாவற்றிலும் வெளிநாட்டுப் பொருள்தான் இருக்கிறது.

வாங்கிய சுதந்திரத்தை கொண்டாடுவோம். முற்றாகச் சுதந்திரம் இல்லை என்பதல்ல என் வாதம். அன்னியனை துரத்தி விடுதல் மட்டுமன்று விடுதலை. கிடைத்திருக்கும் அரைச் சுதந்திரத்தில் பாதிக்கப்பட்டவன் கதறினால் காது கொடுங்கள். கண்ணை மூடிக் கொண்டு தேசபக்தியை முன் வைத்து வாந்தியெடுக்க வேண்டாம்.

பத்தாம்பசலித்தனமாக பேசுகிறான். இது எல்லாம் தாராளமயம், உலகமயம் காலம் என்று சொல்ல வருகிறீர்களா? ஒன் நிமிட்.

நான் இல்லை என்றெல்லாம் சொல்லவில்லை. அப்படியே இருக்கட்டும். அரைலட்சம் சம்பளம் எல்லாம் எந்தக் காலத்தில் நினைத்துப் பார்த்திருக்கும், இந்த பரதேசிகள் நிறைந்த பாரத நாடு.

இந்த கஸ்மாலம் பிடித்த சட்டத்திருத்ததுக்கு கையெழுத்துப் போட மாட்டேன் என ஜனாதிபதி கூட சுதந்திரமாகச் சொல்ல முடியவில்லை. ஒற்றைக்காலில் நின்று கையொப்பம் வாங்குகிறார் நம் பிரதமர். காபினெட்டை மீற குடியரசுத்தலைவருக்குத்தான் அதிகாரமில்லையே? அடப் பாவிகளா....

உலக விஷயத்தில் இருந்து நம் அரசியல்வாதிகள் ஆடும் ஆட்டம் வரை நம் சுதந்திரம் பல்லிளிக்கிறது.

ஜால்ரா தட்டுக. புனிதனாக மாறுக. நாறிக்கிடக்கும் பகுதியைப் பாராதே. குப்பையைக் கிளறாதே. அப்படி எல்லாம் செய்தால் நல்லவன். வெரி குட்.

பேச விடுவதில்லை, எழுத விடுவதில்லை, சுயமாக நிற்க முடிவதில்லை. பிறகென்ன சுதந்திரம்....வெங்காயம்!

சுதந்திரத்திற்கென அடிப்படை இலக்கணமே இல்லாத போது, அது பற்றி ஒருவர் பேசினால் ஏன் குத்துது? குடையுது?

அட வெங்காயம் என்றவுடன் நம்மாளு நினைவுக்கு வருகிறார். நம்மாளுக்கு தமிழன் நாறுவதை மாற்றவே ஒரு ஜென்மம் தேவைப் பட்டிருக்கிறது. அவர் இருந்த காலகட்டத்தில் வடக்கு வாழ்வதும், தெற்கு தேய்வதும் நிகழ்ந்த உண்மைதானே? ஆரியனிடமிருந்து தமிழனைப் பிரித்து அவனுக்கென இருந்த அடையாளம் காட்டவே பாவம்.. மனுஷன் படாத பாடு பட்டிருக்கிறார்.

அவருக்கு தெரியாமலா இருந்திருக்கும் சுதந்திரம் வந்தால் திராவிடன் யாரிடம் அடிமை ஆவான் என்று. அடிமை என்றான போது எஜமானன் எவனாக இருந்தால் என்ன? இந்த மனநிலை தான் அவருக்கு இருந்திருக்கும். அதே வழியில் வந்த அண்ணா, கருணாநிதி பின்னர் ஒருங்கிணைந்த இந்தியாவையும், இந்திய இறையாண்மையையும் ஏற்றுக் கொண்டது போல், பெரியாரின் வாழ்வும் நீடித்திருக்குமாயின் அவரது எண்ணம் மாறி இருக்கவும் வாய்ப்பிருக்கிறது. பரவாயில்லை. இந்தப் பசங்கள்(திராவிடன்) கூட மேலே வருவதற்கான வாய்ப்பிருக்கிறது எனத் தெரியும் சமயத்தில்.

அவரை ஏன் இந்த விளையாட்டில் கொத்து புரோட்டா போடுகிறீர்கள் என்று தெரியவில்லை.

ஓ...... மீள் பார்வை? அது சரி... நடக்கட்டும்.. நடக்கட்டும்.......

வழக்கம் போலவே டிஸ்கி: இது யாருக்கும் வக்காலத்து வாங்கவோ, யாரின் காலையும் வாரி விடவோ எழுதப் படவில்லை. ஆனால் இது குறித்து எழுத வேண்டும் என்பதற்கான தூண்டுதல் - போன வார, இந்த வாரப் பதிவுகள் தான்.